اطلاعیه مطبوعاتی
ترخیص: به وقت گرینویچ یک دقیقه پس از نیمه شب۳۰ ژوئیه ۲۰۰۸
ایران: به تبعیض علیه اقلیت کرد خاتمه دهید
عفو بین‌الملل در گزارش جدیدی‌که امروز منتشر شد اظهار داشت که حکومت ایران در وظیفه خود در پیشگیری از تبعیض و تعدیات حقوق بشری علیه شهروندان کرد خود، به خصوص زنان، کوتاهی می‌کند. این سازمان اظهار نگرانی کرد که سرکوب ایرانیان کرد و به خصوص مدافعان حقوق بشر در حال گسترش است.
گزارش، نمونه‌هایی از تبعیض‌های فرهنگی و مذهبی علیه تقریبا ۱۲ میلیون کرد را که در ایران زندگی می‌کنند و حدود ۱۵ در صد از جمعیت را تشکیل می‌دهند بر می‌شمارد.
گزارش یاد شده بر مسایل مربوط به مسکن، آموزش و اشتغال تمرکز می‌کند. مدافعان حقوق بشر و کارکنان رسانه‌ها نیز به خاطر اظهار عقاید خود هدف قرار می‌گیرند.
عفو بین‌الملل می‌گوید: «قانون اساسی ایران برابری همه ایرانیان در برابر قانون را فراهم کرده است. ولی، همان طور که گزارش ما نشان می‌دهد، برای کردها در ایران واقعیت چیز دیگری است. حکومت ایران برای محو تبعیض، یا پایان بخشیدن به چرخه خشونت علیه زنان و مجازات مسئولان آن، گام‌های کافی برنداشته است».
گزارش می‌گوید که زنان کرد – به عنوان اعضای‌یک اقلیت قومی به حاشیه رانده شده، و به عنوان زن در جامعه‌ای عمدتا پدرسالار – با چالش مضاعفی برای احقاق حقوق خود روبرو هستند.
گرچه زنان و دختران پایه اصلی فعالیت اقتصادی در مناطق کردنشین را تشکیل می‌دهند، برای توجیه نفی حقوق بشری آنان از آداب و رسوم محدودکننده اجتماعی بهره گرفته می‌شود. این رسوم به معنای آن است که مقامات دولتی ممکن است نتوانند در باره نابرابری‌های آموزشی دختران، ازدواج اجباری و زودرس، و خشونت خانوادگی علیه دختران و زنان کرد – و عواقب شدید برخی از این تعدیات، از جمله «قتل‌های ناموسی» و خودکشی – به تحقیق بپردازند.
عفو بین‌الملل می‌گوید: «زنان کرد به صورت روزانه قربانی خشونت می‌شوند و از سوی مأموران حکومتی، گروه‌ها یا افراد شامل اعضای خانواده خود، تحت تبعیض قرار می‌گیرند. مقامات ایران متعهدند که کوشش لازم را برای از بین بردن خشونت علیه زنان در خانه و جامعه مبذول دارند، ولی این کار اصلا انجام نمی‌شود».
گزارش تحت عنوان «ایران: تعدیات حقوق بشری علیه اقلیت کرد» تصدیق می‌کند که در عین این که فرهنگ کردی، مانند لباس و موسیقی، عموما محترم شمرده می‌شود و زبان کردی در تعدادی از رسانه‌ها و برخی از نشریات به کار برده می‌شود، جامعه کرد هم‌چنان از تبعیض ریشه‌دار رنج می‌برد.
نمونه¬هایی اخیرا موارد مشخص نقض حقوق بشر در مورد کردها را برجسته کرده است:
* فرزاد کمانگر، علی حیدریان و فرهاد وکیلی، که هر سه کرد هستند در فوریه ۲۰۰۸ پس از یک روند به شدت پرایراد که فاقد بسیاری از استانداردهای بین‌المللی یک دادگاه عادلانه بود به جرم «محاربه»(دشمنی با خدا) به اعدام محکوم شدند. اتهام محاربه علیه کسانی‌به کار می‌رود که به مخالفت مسلحانه علیه حکومت متهم شوند، و ظاهرا در مورد این افراد اتهام عضویت در گروه مسلح حزب زحمتکشان کرد (پ کا کا) که در ترکیه دست به حمله می‌زند مطرح بوده است. علی حیدریان و فرهاد وکیلی، ظاهرا به دلیل جعل اسناد، هم‌چنین به ۱۰ سال زندان محکوم شده‌اند. بر اساس قوانین ایران، آن دو باید پیش از اعدام محکومیت زندان خود را بگذرانند.
«فعالان حقوق بشر در ایران» گزارش دادند که وقتی مقامات زندان رجایی شهر در استان تهران رأی دیوان عالی کشور را به فرزاد کمانگر که یک معلم ۳۲ ساله است ابلاغ کردند از او خواستند که طی نامه‌ای تقاضای عفو کند. او از این کار به دلیل این که تقاضای‌عفو به معنای پذیرش جرم است امتناع کرده و همواره منکر آن بوده که جرمی مرتکب شده است. دیوان عالی کشور حکم او را در ۱۱ ژوئیه تنفیذ کرده است و حکم ممکن است در هر زمان به مرحله اجرا درآید.
گزارش ۵۷ صفحه‌ای «ایران: تعدیات حقوق بشری علیه اقلیت کرد» (ایندکس عفو بین‌الملل MDE 13/088/2008) تازه‌ترین گزارش از سلسله گزارش‌های عفو بین‌الملل در مورد تعدیات حقوق بشری علیه اقلیت‌های قومی و فرهنگی در ایران است. گزارش‌های پیشین، تعدیات علیه عرب‌های اهوازی و اقلیت بلوچ را تشریح کرده‌اند.
عفو بین‌الملل در گذشته بسیاری از نگرانی‌ها و موارد یادشده در این گزارش را با مقامات ایران در میان گذاشته، ولی پاسخ کافی دریافت نکرده است. آنان به ندرت به این سازمان پاسخ می‌دهند و بیش از ۲۸ سال اجازه نداده‌اند که عفو بین‌الملل برای تحقیق در باره حقوق بشر وارد ایران شود.
پایان
سند عمومی
**************************
برای اطلاع بیشتر، لطفا با دفتر مطبوعاتی عفو بین‌الملل در لندن به شماره
۵۵۶۶ ۷۴۱۳ ۲۰ ۴۴+ یا ایمیل press@amnesty.org تماس بگیرید
