در دفاع از فرزاد کمانگر و تلاش برای رهانیدن وی از چوبه مرگ ، در مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران پیگیری مستمر و قدرتمندی برای نجات وی به عنوانی عضوی از مجموعه و معلمی نمونه داشته و داریم ، در این راستا ، هفته معلم و روز معلم از راه رسید و این هفته که برای دانش آموزان و فرهنگیان ایران بعنوان هفته ای فرهنگی رسمیت دارد را بهترین مناسبت و امکان برای فریاد زدن وجود معلمی نازنین و در آستانه اعدام تشخیص دادیم.
از اینرو گروهی از فعالان حقوق بشر و وبلاگ نویسان روز معلم در تقویم رسمی ایران را که روز اتحاد معلمان و دانش آموزان نیز تلقی میگردد را ” روز همبستگی با معلم اعدامی ” نام نهادند و ما نیز طی اطلاعیه ای از این عمل انسان دوستانه اعلام حمایت نمودیم .
روز معلم سالهاست که در ایران روز دادن یک شاخه گل به معلم نیست بلکه روزیست که اقشار فرهنگی اجتماع با اعتراض ، تجمع و امتناع از رفتن به کلاسهای درس ، خواسته های به حق و مطالبات سرکوب شده خود را بار دیگر فریاد میزنند ، روزی که ، روز معلم نامگذاری شد هدف بزرگداشت فردی بود و امروز روز معلم سمبل اعتراض و اتحاد است . مسلم است که در موضوعیت حقوق بشر مرزبندی سیاسی وجود ندارد ، ما به دنبال نجات جان آقای فرزادکمانگر و سپس آزادی وی هستیم و در این راه قصد نداریم مطامع و نیازهای جریانات سیاسی را برآورده کنیم . زمان برای اتحاد و متمرکز نمودن فعالیتها و همینطور همبستگی فرهنگیان و فعالان حقوق بشر را مناسب دیدم ، اعلام حمایت نمودیم و همچنان نیز حامی این مهم میباشیم.
متاسفانه همروز شدن واقعه ترور آقای مطهری و روز معلم و همبستگی با فرزاد بار دیگر نشان داد حقوق بشر در ایران قربانی فقر مدنی و مطامع سیاسی میباشد . بطوریکه طی نامه ها ، تفرقه افکنی هایی چند ، از سوی مدعیان دفاع از حقوق انسانی و آنان که مدعی حمایت از این معلم دلسوز بودند صورت پذیرفت ، به نامگذاری این روز به دلیل همزمان بودن با واقعه ترور آقای مطهری و اینکه این روز معلم ، مربوط به جمهوری اسلامی میباشد اعتراض گردید و حتی عنوان شد بیایید روز ۵ مهر بعنوان روزجهانی معلم این فعالیت را انجام دهید !!!
هر چند که اساساً ما برای این روز وارد موضوع آقای مطهری و هیچ برنامه دولتی نگشتیم و چارچوب ما اعتراض و جلب حمایت در راستای نجات است و بود و نه بزرگداشت فرد خاصی . حال که جامعه فرهنگیان ایران ، دانش آموزان و دانش آموختگان و مدافعان حقوق بشر این روز را بعنوان روز اعتراض و حمایت از معلمان و حقوق آنان به رسمیت میخوانند آیا به جاست با بیان مطامع سیاسی و حزبی در حمایت برای نجات جان یک انسان تفرقه افکنده شود ؟
حکم اعدام این معلم گرانقدر در مرحله دیوان عالی می باشد و حمایت از وی مسلماً در این مرحله تاثیرگذار خواهد بود و اینکه شش ماه بعد و پس از قطعیت رای قصد اعتراض نمائیم امری خارج از چارچوب منطق حقوق بشر میباشد و تنها میتواند نیازها و اهداف جریانات سیاسی را تامین نماید و نه نجات جان یک انسان را. هر چند اگر در توان بود هر روز را به عنوان روز دفاع از حقوق بشر باید نام نهاد.
از اینرو ضمن احترام به تمامی تفکرات بار دیگر از تمامی رسانه ها ، تشکلات و انسانهایی که قلبشان برای صلح و دوستی و آزادی میتپد درخواست مینماییم تا موضوعیت حقوق بشر را قربانی منافع سیاسی و حزبی خود ننمایند و امید این است که روز معلم امسال در پاسخ به سرکوب فزاینده معلمان ، اعدام ، تبعید ، اخراج آنان ، شاهد اعتراض و همبستگی فعالان حقوق بشر و فرهنگیان ایران باشیم.
کیوان رفیعی
دبیر مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران
