هر جا اشک ها و چشم های شبیه بهم دیدید….هر جا زنانی دیدید که نگاهشان پر از درد و حسرت است….اگر دیدید خیابان و کارخانه ای پر از شعار زنده باد آزادی و زندگی است…..هر پارکی که درختان سروش کمر خم کرده اند از تیزی تبر اهریمنی…هر باغچه ای را دیدید که دردها و عشق ها را با هم کاشته اند….هر جا شنیدید که مادارانی آرزوی فردائی را دارند که زندان و اعدام نباشد…..سراغ ما را بگیرید، مادران عزاذار
دایه سلطنه مادر فرزاد گفته: فرزندان‌مان را که از ما گرفتند، یا به زندان انداختند و یا اعدام کردند. حالا حتی همدلی و همدردی مادران را هم برنمی‌تابند. به چه حقی ما اجازه نداریم به دیدار هم برویم و با هم باشیم و یکدیگر را تسلی دهیم. درد را برای‌مان به وجود آوردند و حالا می‌خواهند جلو همدردی و همدلی ما را هم بگیرند.وی در ادامه افزود: بارها گفته‌ام ما مادران سرافرازیم و نه عزادار. ما به داشتن چنین فرزندانی افتخار می‌کنیم. بچه‌های ما بهترین فرزندان این سرزمین هستند که برای آزادی مردم‌شان بهترین سال‌های عمرشان را در زندان گذراندند و کسانی هم مثل پسر من تا پای جان‌شان ایستادند.اکرام نقابی و ژیلا مهدویان دو مادر عزادار در بند هستند که دژخیمان اسلامی آن‌ها را تحت شکنجه و فشارهای بدنی و روحی قرار داده اند
